Toen ik daarstraks een post van Sed las moest ik ineens terugdenken aan een liedje dat ik vorige week op de radio hoorde. Het was één of andere verkrachte versie van 'She's like the wind' van Patrick Swayze. Ik kan daar dus niet tegen he, dat ze zo die liedjes uit mijn jeugdjaren mishandelen. Ik weet het nog goed, het was eind jaren tachtig toen de film Dirty Dancing uitkwam. Ik vond dat toen zo'n romantische film. Een rijkeluisdochter die verliefd werd op een dansertje in een vakantiepark. En met een onvergetelijk zinnetje 'Johnny, I carried a watermelon'. Ohh, zo mooi en zo een knappe man dat die Patrick toen was. Die week erna, direct naar de platenwinkel om dat singeltje van hem te kopen. Uren na elkaar heb ik het gedraaid, dagdromend van die sexy danser. Tot ik plots besefte dat het een danseresje moest zijn. En nu... de kriebels krijg ik daar van... de kriebels van die mannen die mijn jeugdliedjes verkrachten!!
De originele versie :
En hier de versie van Lumidee feat. Tony Sunshine
4 comments:
Eindelijk, eindelijk... iets wat we niet gemeen hebben. Het werd al zo eng...we vonden echt alles hetzelfde mooi.
Maar Patrick, om te kotsen die vent. Je kunt niet anders dan zo een nummer verkrachten :) :)
Je breekt mijn hart..... ;-)
Ik herinner me nog iets van die film geplaybackt te hebbenin de periode rond mijn plechtige communie. Toegegeven, we waren toen wel met ne man of vier om die lift tot een goed einde te brengen maar toch... hij zat maar mooi in onze act! Tot zover de confessions met Sid Frisjes
Dan heb je mijn accoustische cover nog niet gehoord, Kaatje ;)
Post a Comment